13 Şub 2009

HÜZNÜN YANGINI


HÜZNÜN YANGINI


Yorgun…!!!
Kimsesiz kaçışlar,
Yollara adanan bakışlar,
Toprak…!!!
Cudi’ nin eteğinde kızıl kokar,
Bir uğultu sarar duvarları.
Kalemin yansıması, titremesi, üşümesi
Evet, kalemler de üşür…
Şair susar, kalem üşür
Kalem üşür,
Şair su-sar
Kelimeler üşüşür, damarlarındaki iniltiye.
Kalem üşüdüğü için vazgeçer şairden
Ki…
Bilir; vazgeçse de,
Vazgeçil(e)meyeceğini….!!!

Gece sararır,
Bir çığlık damsız evlerin boğuluşunda kaybolur,
Her gidiş kendi intiharını yazar,
Kuşatılır köyler,
Hüznün yangını vurur perdesi yakılan camlara,
Mevsimler çoğalır,
Tozlu raflara kaldırılır sevdalar…

*Adar, korkulu sancıların başlangıcı olur.
Yitik bir sevdanın ardından
Gözlerdeki kan tutuşur,
Siyabend vurulur…!!!
Duyan oldu mu vurulduğunu,
Vurulduğunu duydunuz mu…???

Şimdilerde bozuk bir plak gibi çatırdar şarkılar,
Neye bağlasan en sol yanını
Yangınlar türkü kokar.
Sen olduğun yerden kıpırdamadan gidersin.
Ve ihanetin acımla evlenir
Şahidi yalnızca
Sen
Ve
Ben…

Haziran–2007 İzmir
Gökhan TUÇ
*ADAR: MART AYI

10 Şub 2009

1 Şub 2009

sessizce ve ağlamadan !


kuşlar uçmazsa eğer bir gün, gökyüzünün maviliğine

sessizce denize bir gül bırak

ve ağlamadan,

arkana bakmadan

git...

gökhan tuç
[yazı müziği : Cem ADRİAN - Hoşça kal ]