Her mevsim farklı acılar doğururdu,Ben onsuz her mevsim aynı acıyla yoğuruyorum kendimi..
O gitti bedenimden arta kalan ruhu alıp yanına...
--SÜRÜ--
Ramazana (REZANA)
Yoldur küçük sürüler geçerdi.
İçinden
-her şey-
geçer di,
Kirlenmişti de sürü, kirlenen neydi...
Gün batardı ve sen giderdin,
Alacasında umutlar kalırdı,
Yitip giden isimler umut olurdu..
Liseli öpüşkenler gibi, otobüs duraklarında kuyruk olurduk
ve son koltuklarda vurulurduk...
Küçük sürüler geçerdi,
İçinden
-her şey-
geçer di…
İlk düşlerini aldılar ve gülüşlerini..
Kaçırırken insanlardan koca gövdesini,
Susuşlarını aldılar...
Temmuz du;
Yağmura küsmüş kırlangıç misali
Bir hoş çakal’a zaman bulamamıştı...
Biliyorum,
Şimdi hem esiyor, hem yağıyor..
Ve belki düşürüp boynunu, o incecik geceye ağlıyor...
Gözlerinden sürüler geçerdi…
İçinden
-her şey-
geçer di…
Okuduğu kitaplarda bulamadığı bir kendi vardı,
Hiç bir şairin tanımlayamadığı...
Hüzne vururdu minicik elleri,
Minnacık parmakları vardı
Ve doğduğu yer yüzünden çarmıha gerilirdi bakışları
Bakışları gibi yasaklı bir adı vardı..
REZAN DI......
--Gökhan TUÇ—
