Kimin var ki?

Kimin var ki?

Kimi bekliyorsun halâ?
Evinden kitaplarından uzakta mısın,
Arada bir telefon et kendine,
Kendine mektuplar yaz yanıt beklemeden,
Kartlar gönder kendine her gittiğin uzaklardan,
Sevgilim diye başlayıp öperim diye biten,
Senin senden başka kimin var ki arasın?

İnince trenden ya da uçaktan, yalnızlığın,
Sevinçle karşıla yalnızlığını garlarda, hava alanlarında,
Ayrılışlarda da sarılıp öpüş yalnızlığınla,
Uğurla kendi kendini dönüşsüz yolculuklara,
Bekle kendini uzak yolculuklardan dönersin diye,
Senin senden başka kimin var ki beklesin?

İçki masalarında bir başına mısın?
Kendinleysen, yetmelisin kendine.
Çoğaltıp yalnızlığını, konuş bir çok kendinle,
Kaldır içki bardağını kendi şerefine,
Ağlaşarak, gülüşerek, tartışarak kendinle,
Senin senden başka kimin var ki bulasın?

Düşmanlarının saldırılarından yuvarlandıkça yerlere,
Tutup kendi saçlarından, kaldır kendini,
Seni sana bildirecek kimsen yok başka kendinden,
Ölünce senin bile haberin olmayacak öldüğünden,
Haber ver kendine ki öldüğünü bilesin,
Kimin var ki senin sana öldüğünü söylesin?

Kendi kendinin hem konuğu, hem ev sahibisin,
Zamanın varken ağırla kendini sarılıp öperek,
Biliyorsun nasıl olsa yakın o, gelecek,
Kimileri yaa öyle mii, ne zaman, vahvah diyecek,
Daha şimdiden sev kendini, sev, kendini sev,
Kimin var ki seni senden başka sevecek?

AZİZ NESİN.